مدرسه طبیعت

school of nature

مدرسه طبیعت

این نوشته تقدیم می شود به بنیانگذار طبیعت گرایی (روسو)

بشر از دیر باز دوست داشته که در آغوش طبیعت بماند و از آن الهام بگیرد چرا که این طبیعت است که همچون معلمی عاشق به انسانها درسهایی بخردانه و تامل بر انگیز می دهد. امروزه با محصور شدن در چهار دیواری ها که ثمره ی آن دور بودن از طبیعت و زیبایی های  آن است و انسان که هنوز هم عاشق و شیفته ی طبیعت است با دور بودن از این خلقت خدایی نتوانسته به  تعاملات و دانش هایی که خود باید بیاموزد دست پیدا کند.

روسو پدر طبیعت گرایی می دانست که آشتی انسان با طبیعت می تواند کمک بزرگی به دانش و تعاملات بشری کند. او طبیعت را به عنوان بهترین معلم برای کودک می دانست. با این اوصاف امروزه عده ای بر آن شدند که طبیعت را در آغوش کودک قرار دهند که بر خواسته از نیاز امروز کودک و اندیشه ای برای فردا او باشد. مدرسه ی طبیعت به عنوان اولین مدرسه در ایران خواسته تا به بچه ها آزادی، طراوت، اکتشاف، و چیزهایی که برای کودکان مورد غفلت قرار گرفته است بدهد.

استاد وهاب زاده موسس مدرسه ی طبیعت است. ایشان به عنوان یک معلم کودکی را به کودکان هدیه می دهد و مدرسه طبیعت را به خاطر کودکان تاسیس کرد تا تعاملات کودکان را بر انگیزد و آنها را به کاوش در طبیعت وا دارد تا با طبیعت یکی شوند و خود را جزئی از عناصر طبیعت بدانند.

حال به این می پردازیم که مدرسه طبیعت چیست و چگونه جایی است؟

مدرسه ی طبیعت کاوی کنج فضایی است که در آن کودک به صورت آزاد، پویا با کمترین محدودیت ها، شادمان، و سر خوشانه طبیعت و عناصر مرتبط با آن را تجربه می کند. کودک در این فضا در تخیلاتش غرق می شود، و به کاوش های آزادانه می پردازد. کودک عناصر مختلف محیط را دستکاری می کند و شکل می دهد. با تخیلاتش در رابطه با اشیاء و موجودات اطرافش جان می بخشد. به صورت فردی یا با دوستان واقعی و خیالی اش چیزهای مختلف می سازد و با آن ها شادی و بازی می کند. کودک در این فضا با جانوران، گیاهان وحشی، و اهلی مختلف آشنا می شود و آن ها را لمس کند.

فعالیت های معنی دار طبیعی مختلف نظیر جمع آوری گیاهان خوراکی، باغبانی، نگه داری از حیوانات، تهیه ی غذا، فراوری مواد مختلف، ساختن وسایل و ابزار از مواد طبیعی و نظایر آن ها مشارکت می کند و به صورت فردی یا جمعی به بازی می پردازد.

مربیان مدرسه، از این جهت که ارتباط میان کودک و طبیعت، و کودک با کودک را تسهیل می کنند تسهیل گر نامیده می شوند. از خلاقیت کودک جلوتر گام بر نمی دارند و همواره در پشت سر او و یا در کنار و همراه او قرار می گیرد. آن ها اجازه می دهند کودک خود کشف کند. به همین دلیل کودک آزاد است که با ترس ها، ندانسته ها، رویاها، و آرزوهای خود مواجه شود و گام به گام یاد بگیرد تا رشدی طبیعی و چند جانبه را تجربه کند.

 نویسنده: مریم صالحی  دانشجوی ارشد روانشناس تربیتی دانشگاه الزهرا